Droga do 22 marca 2024 roku przeczołgała mnie przez tygodnie zwątpienia, bezsenności, lęków, obniżonego nastroju a pod koniec dobijała podszeptami krytyka wewnętrznego — o tym, że się nie uda.
I wiecie co, to były prawdziwe podszepty.
A to dlatego, że nic co zrobiliśmy nie było dziełem przypadku. Wszystko jest efektem ciężkiej pracy. I nie było tu miejsca na przypadek.
Zaczynając od papieru na którym wydrukowaliśmy instrukcje a kończąc na trzech potężnych narzędziach do pracy z dziećmi, młodzieżą i osobami wchodzącymi w dorosłość oraz własnej koncepcji odporności psychologicznej.
To efekt kilkuset godzin ciężkiej pracy, zdecydowanie ponad siły.
Pierwszy raz w życiu zajechałem swoje ADHD.
Jeżeli pojawia się teraz w Twoim umyśle myśl i pytanie, czy było warto?
Zapytaj Osób uczestniczących 
Wiem, że jeżeli będę robił jak wszyscy — niie będę miał innych efektów.
Jeżeli będę szedł drogą, która idzie większość dojdę tam gdzie większość — wybyczcie mi brak skromności, ale nie interesuje mnie ta destynacja.
Chcę burzyć nieruchomości umysłów i serc.
Jestem głodny zmian i chcę zostawić świat lepszym miejscem niż go zastałem.
Na dziś wystarczy.
Dziękuję.
Bądźcie zdrowi.
